rahmsiz

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

rahm-siz

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Rahm-shafqatni bilmay-digan; berahm, shafqatsiz. ◆ Rahmsiz odam. Rahmsiz suratda ishlatmoq. sht Shuning uchun mehnatkashni rahmsiz ishlatib, madrasalar bino qilmoqda, ariqlar chiqarmoqda.. edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . .. ◆ Oh Olimjon, ayaginang oʻlsin! Rahmsiz otang oʻlsin. Nima qshchdi ? Aytgshu kim uddi ? Hamza, „Tanlangan asarlar“ .

2 koʻchma Shafqatsizlikni ifodalay-digan, ayamasdan, berahmlarcha qilingan.

Xushroʻyning rahmsiz muhokamasidan oqqan bu haqiqapiar Zaynabni yigʻlatdi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. Qaynataning qarashlari rahm-siz va beayov edi. Sh. Rashidov, Qudratli toʻl-qin.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

РАҲМСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

OʻTIL

Sifat[tahrirlash]

rahmsiz

Ruscha ru

rahmsiz
безжалостный, беспощадный, бездушный, бессердечный, жестокий;◆ rahmsiz odam безжалостный человек; ◆ rahmsiz suratda (или ◆  rahmsiz ravishda ) жестоко, бездушно, безжалостно, беспощадно.