rahmsiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
rahm-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Rahm-shafqatni bilmay-digan; berahm, shafqatsiz. ◆ Rahmsiz odam. Rahmsiz suratda ishlatmoq. sht Shuning uchun mehnatkashni rahmsiz ishlatib, madrasalar bino qilmoqda, ariqlar chiqarmoqda.. edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . .. ◆ Oh Olimjon, ayaginang oʻlsin! Rahmsiz otang oʻlsin. Nima qshchdi ? Aytgshu kim uddi ? Hamza, „Tanlangan asarlar“ .
2 koʻchma Shafqatsizlikni ifodalay-digan, ayamasdan, berahmlarcha qilingan.
- Xushroʻyning rahmsiz muhokamasidan oqqan bu haqiqapiar Zaynabni yigʻlatdi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. Qaynataning qarashlari rahm-siz va beayov edi. Sh. Rashidov, Qudratli toʻl-qin.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РАҲМСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Sifat[tahrirlash]
rahmsiz
Ruscha ru
rahmsiz
безжалостный, беспощадный, бездушный, бессердечный, жестокий;◆ rahmsiz odam безжалостный человек; ◆ rahmsiz suratda (или ◆ rahmsiz ravishda ) жестоко, бездушно, безжалостно, беспощадно.