rangdor
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
rang-dor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. - maʼlum rangli,
rangga ega boʻlgan] 1 Biror rangga ega boʻlgan yoki boʻyalgan; rangli; rang-barang. ◆ Rangdor qalamlar. Rangdor qogʻoz. shsh Parkning rangdor marjoy chiroqlari ham soʻndi.. ham-ma yoq jimjit boʻlib qoldi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Chamasi, kasalxona yaqinidagi bu bozorcha oʻzidan-oʻzi paydo boʻlgan, keyinchalik bir qator rasta qurilib, ustiga rangdor plastmassa shifer yopib qoʻyilgan edi. Oʻ. Hoshimov, „Nur borki, soya bor“ .
2 koʻchma Bejamali, jilvali, tamta-roqli, balandparvoz (ran, soʻz, uslub va sh.k. haqida). ◆ Sayramov bola/shkda, uzun qish kecha-lari.. cholning oʻziga xos rangdor soʻzi va uslubini diqqat bilan tinglardi. Oybek, „O“ . v. shabadalar. ◆ ..umrdosh tanlashda yanglishma, qizlarning tashqi qiyofasiga, rangdor soʻz-lariga ucha koʻrma, — dedi mehmon Mansurga. Yo. Shukurov, „Uch savol“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РАНГДОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.