rasmona

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ras-mo-na

Etimologiyasi

RASMONA Bu sifat 'urf-odat' maʼnosini anglatadigan arabcha rasm II otiga (АРС, 297) tojikcha -ona koʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'odatdagi¹, 'urf-odatga toʻgʻri keladigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 616).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

a. + f. "l! „ ,,,j — oddiy, odatdagi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Risoladagi, oddiy, rasmana. Qizras-mona ketmon bilan tez va pishiq ishlab ketdi. Oybek, O. v. shabadalar.

2 Chinakamiga, astoydil, rostakamiga. ◆ Goʻyoki oʻzining armoni ekanini rasmona ang-laydigan yagona odam ham uningoʻzi. "Yoshlik" . ◆ Shoirgayam qiyin, bitta oʻzini deb rasmona urush ocholmasa. M. M . Doʻst, Galatepaga qay-tish.

3 Shunchaki, yuzaki. ◆ Bularning hammasi shunchaki rasmona ishlar. "Yoshlik" .

Antonimlari

РАСМОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

rasmona
1 обычный, обыкновенный; обыденный, привычный; ◆ rasmona ketmon обычный кетмень;
2 = rasman.