razolat
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ra-zo-lat
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. – pastkashlik, qabihlik;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Yaramas, jirkanch xatti-harakat, qabih, razil ish; tubanlik, razillik. ◆ Goʻdak qalbi oq varaqqa oʻxshatiladi. Agar ona oʻzining teran allalari bilan shu varaqqa ezgulik va nafosat misralarini tushira borsa, unda razolat va qabohatga oʻrin qolmaydi. "Saodat". ◆ Mehrdan jannatga aylansin bagʻir, Razolatni yutsin jahannamiy choh. A. Isroilov, „Biz – dunyo odamlari.“ ◆ [Zuhra:] Ayni oʻrnida! Sen mening ogʻzimga urma! Bunday razolatni koʻra turib, yuz burib ketolmayman. N. Safarov, „Kimga toʻy, kimga aza.“
- Razolatga tushmoq Tubanlikka yuz tutmoq.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]РАЗОЛАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.