razolat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ra-zo-lat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[ arabcha — pastkashlik, qabihlik]
Yaramas, jirkanch xatti-harakat, qabih, razil ish; tubanlik, razillik. ◆ Goʻ-dak qalbi oq varaqqa oʻxshatiladi. Agar ona oʻzining teran allalari bilan shu varaqqa ezgulik va nafosat misralarini tushira borsa, unda razolat va qabohatga oʻrin qolmaydi. "Saodat" . ◆ Mehrdan jannatga ay-lansin bagʻir, Razolatni yutsin jahanna-miy choh. A. Isroilov, „Biz - dunyo odamlari“ . ◆ [Zuhra:] Ayni oʻrnida! Sen mening ogʻzimga urma! Bunday razolatni koʻra turib, yuz bu-rib ketolmayman. N. Safarov, „Kimga toʻy, kimga aza.“
- Razolatga tushmoq Tubanlikka yuz tutmoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РАЗОЛАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.