rizo
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ri-zo
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash][a. — mamnunlik, xursand
chilik; rozilik; xayrixo?ushk] 1 Rozilik javobi, rozilik. ◆ Rizo qilmoq. Rizo boʻlmoq. Sukut — alomati rizo. Maqol . n ◆ Olimxon akaning oldida soʻz berdim. Ota rizosi — fotiha bilan baravar. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 kesim vazifasida. Rozi, rozi boʻldi, koʻndi. ◆ Onajon, sizning shodligingiz yoʻlida har bir ogʻirliklarga bu baxti qaro qizingiz rizo-dur, onajon!A.. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Erta ona tilim agar yoʻqolsa, Men bugun oʻlishga boʻlurman rizo. E. Vohidov, „Muhabbat“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]РИЗО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.