rizo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ri-zo

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — mamnunlik, xursand

chilik; rozilik; xayrixo?ushk] 1 Rozilik javobi, rozilik. ◆ Rizo qilmoq. Rizo boʻlmoq. Sukut — alomati rizo. Maqol . n ◆ Olimxon akaning oldida soʻz berdim. Ota rizosi — fotiha bilan baravar. Oybek, «Tanlangan asarlar» .

2 kesim vzf. Rozi, rozi boʻldi, koʻndi. ◆ Onajon, sizning shodligingiz yoʻlida har bir ogʻirliklarga bu baxti qaro qizingiz rizo-dur, onajon!A.. Qodiriy, «Oʻtgan kunlar» . ◆ Erta ona tilim agar yoʻqolsa, Men bugun oʻlishga boʻlurman rizo. E. Vohidov, «Muhabbat» .

Antonimlari

РИЗО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

rizo
1 согласие; ◆ sukut - alomati rizo погов. молчание - знак согласия;
2 разг. = rozi.