roʻz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

roʻz

Etimologiyasi

f. روز — kun, kunduz payt, bir kecha-kunduz; sana; davr

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Kun, bir kun. ◆ Roʻzingni sot, roʻshnolik ol. Maqol . n ◆ Ul murtaddin.. janobi tojdorga har roʻz, balki har soat xavf bordir. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Roʻzi azal \f.+ a. Jjl jjj — qadim vaqt-lardan, eskidan] Oʻtmishdan, avvaldan. ◆ Roʻzi azal qiz qismatida Erga tegmoq odati bordir. H. Olimjon . Roʻzi qiyomat \f.+ a. jjj cioCi — odamlar qayta tiriladigan kun] q. qiyomat. ◆ Tongla roʻzi qiyomatda qilgan kav-sardan sharob, To oʻlguncha seni istar baxti qaro Gulsharob. "Nurali" . ◆ Jumla moʻmin yigʻ-lagaydur roʻzi qiyomat, qaydasiz? Ey padar, jannatmakon, piyribadavlat, qaydasiz? N. Aminov, „Suvarak“ . ◆ [Mastura Mirzaraimga:] Sizni deb qora boʻlgan bu yuzlarimni baytul-loga surkamay oʻlsam, roʻzi qiyomatda qanday bosh koʻtaraman? Hamza, „Paranji sirlari“ .

Antonimlari

РЎЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

roʻz
книжн. день; ◆ rizki roʻz см. rizq; ◆ roʻzi qiyomat день страшного суда; ◆ az roʻzi azal испокон веков, издавна.