royish
raxshin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ro-yish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. j — uning raʼyi, koʻng-li
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. 1 ot Mayl, moyillik, raʼy. ◆ Kech-gacha, Eliurodning royishiga qaramay, unga uch-toʻrt telefon qoqdi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ . ◆ Roziqjon ilgarigi avji yoʻq, menga uncha royishi boʻlmay, qoʻl uchida koʻrishdi. I. Oʻktamov, „Hikoyalar“ .
2 sft. Soʻzga kiradigan; moʻmin, moʻmin-toy. ◆ Royish bola. n ◆ ..bolaninguvoli tutsin oʻsha sariq Potmani. Bitta bolaning tir-nogʻiga zor odamlar bor. Bu xotin shundoq royish bolani och tashlab qoʻyibdi. Eshikdan kirishidanoq payqovdim.. Mirmuhsin, „Umid“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РОЙИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
royish
послушный; покладистый; ◆ royish bola 1) послушный ребёнок; 2) пай-мальчик.