ruhan

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ru-han

Etimologiyasi

arab. – maʼnan, axloqan, ichdan;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. rvsh. Ruhiy jihatdan; ruhiy. ◆ Ruhan ezildi, butun vujudi bilan unsiz yigʻladi. T. Ashurov, „Oq ot.“ ◆ Xavotir va hayajondan ruhan qattiq charchagan Adolatning koʻzi ilindi. S. Zunnunova, „Olov.“ ◆ Odam tabiatga yaqinlashib, uni teran his qilgani sari, oʻzini ruhan bardam sezadi. Gazetadan.

2. Xayolan, fikran. ◆ [Yoʻlchi] Koʻkrakdan oqqan qonga belanib yotsa ham, u fikran, ruhan jangda - kurashda edi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“

Antonimlari

РУҲАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ruhan
духовно, душевно; по духу; ◆ jisman va ruhan физически и духовно; ◆ ruhan ezilmoq душевно (нравственно) страдать.