ruhan

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ru-han

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. - maʼnan, axloqan, ich-

dan] rvsh. 1 Ruhiy jihatdan; ruhiy. ◆ Ruhan ezildi, butun vujudi bilan unsiz yigʻladi. T. Ashurov, „Oq ot“ . Xavotir va hayajondan ru-han qattiq charchagan Adolatning koʻzi ilin-di. S. Zunnunova, Olov. ◆ Odam tabiatga yaqinlashib, uni teran his qilgani sari, oʻzi-ni ruhan bardam sezadi. Gazetadan .

2 Xayolan, fikran. ◆ [Yoʻlchi] Koʻkrakdan oq-qan qonga belanib yotsa ham, u fikran, ruhan jangda - kurashda edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

РУҲАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ruhan
духовно, душевно; по духу; ◆ jisman va ruhan физически и духовно; ◆ ruhan ezilmoq душевно (нравственно) страдать.