ruhoniy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ru-ho-niy

Etimologiyasi

\a. jj — ruhiy, maʼnaviy; liniy; dindor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Din peshvosi, din yoʻlida, diniy lavozimda xizmat qiluvchi, uni targʻib etuvchi diniy kishi; dindor. ◆ Er ta bilan Sulton Abusaid mirzo Buxo-roning ruhoniy va nomdor kishilarini chorlab, ular bilan qisqa muloqotda boʻldi. Mir-muhsin, «Meʼmor» . Zohir shayx, ogʻasidek ruho-niy boʻlgani bilan, ogʻasi kabi arzimagan narsaga lovullab ketadigan tajang, jahl-dor emas, koʻngilchan, rahmdil kishi edi. S. Siyoyev, Avaz.

Antonimlari

РУҲОНИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

ruhoniy

OʻTIL

Ruscha _ru

ruhoniy
рел. духовное лицо, служитель культа; священник; ◆ ruhoniylar духовенство.