sachratqi
[tahrirlash]
sachratqi I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sach-rat-qi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
bot. Havorang gulli koʻp yillik begona oʻt (xalq tabobatida foy-dalaniladi). ◆ Quyosh shuʼlasi yalt etib tegi-shi bilan, sachratqi oʻz tojbarglarini yoza-di, havoni bulut qoplasa, gullarini yumib oladi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
sachratqi II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sach-rat-qi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Badanda, yuzda paydo boʻladigan yiringli toshma; issiqlik. ◆ Baʼzan simob kabi laqillab turgan choʻgʻ parchalari yerga toʻkilib, hammaga sachrab ketadi. Kimning qoʻli, kimning oyogʻi, kim-ningdir yuzi sachratqi yaradek jarohatlanib ham oladi. Oydin, „Bechora“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САЧРАТҚИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.