sagʻri

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sagʻ-ri

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ot, eshak, qoramol kabilar-ning orqa oyogʻining ustki qismi. ◆ Ot sagʻri-dan, qoʻy bagʻridan. Maqol . m ◆ Bek ot sagʻri-siga achchiq bilan qamchi bosdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Toʻngʻich botir sherning sagʻrisiga qilich uribdi. "Chalpak yoqqan kun" .

2 Gavdaning dumba bilan bel oʻrtasidagi qismi. ◆ Itning tishi., sagʻrimga xanjar urganday botgan edi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .

3 Otning sagʻri terisidan tayyorlangan, kavush uchun ishlatiladigan koʻn, charm. ◆ Koʻn-chilik korxonalarida sagʻri tayyorlash muhim oʻrinni egallagan edi. F. Ozodayev, „Sanoat“ .

4 Shunday charmdan qilingan (poyabzal haqida). ◆ Qish-yoz oyogʻida bir sagʻri kavush. Mahsi ham ming yamoq. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

САҒРИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sagʻri
1 круп (лошади, осла и т. п.); ◆ otning sagʻrisini silamoq поглаживать круп лошади;
2 ягодица, ягодичная мышца;
3 спец. сагры (выделанная кожа зелёного цвета с крупа лошади, употреблявшаяся для шитья кавушей; см. kavush).