Kontent qismiga oʻtish

sajda

Vikilugʻatdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

saj-da

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

a. سُجود‎ — sigʻinish, topinish; bosh egib taʼzim qilish]

  1. din. Ibodatda yoki sigʻinishda tiz choʻkkan holda peshona va qoʻl kafglarini yerga tegizish. ◆ Shayboniyxon joy-namoz ustida sajdaga bosh qoʻyib, xudoga munojot qilar, koʻzlariga yosh olib, "Shar-manda qilma, parvardigor", deb pichirlardi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Boʻta qaytib ot yeta/sshb chiqqanda, qorovul choponini yerga yozib, sajdaga bosh qoʻygan edi. S. Ahmad, „Hukm“ .

Sajda qilmoq

  1. ibodatda bosh quymoq;
  2. koʻchma cheksiz hurmat va ehtirom koʻrsat-moq. ◆ Sevgan odamingga dunyoda tengi yoʻq farishtadek sajda qilasan. S. Karomatov, „Oltin qum“ . ◆ Shu sodiq bevaga sajdalar qi-ling, Shu sodiq bevaga aylang ehtirom. Abdulla Oripov
  3. haddan ortiq berilmoq; xushomadgoʻylik qilmoq. ◆ Shu bilan birga, raisga sajda qiluvchi xushomadgoʻylar ham ozmuncha emaye. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

САЖДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

sajda
1 рел. земной поклон (во время молитвы); ◆ boshni sajdaga qoʻymoq склонять голову в земном поклоне;
2 преклонение, поклонение; челобитье; ◆ sajda qilmoq 1) класть земные поклоны; 2) перен. кланяться, бить челом; преклоняться; ◆ amaldorlar boshlarini yerga qoʻyib amirga sajda qiladilar чиновники земно кланяются эмиру; ◆ tiz choʻkib sajda qilish низкопоклонничество.