salla

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sal-la

Etimologiyasi

a. ".Si — savat, toʻrxalta; tugun

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Uzunligi 1,5 metrdan 7 metrgacha boʻladigan, doʻppi, kuloh, telpak ustidan oʻraladigan sidirgʻa mato, doka; musulmon erkaklarning bosh kiyimi. ◆ Salla oʻramoq. Kalla boshqa, salla boshqa. Maqol . n ◆ Egnidagi yoʻl-yoʻl beqasam toʻn, boshidagi oppoq misqoli salla uning yigipshk koʻrkini yana ham ochar edi.. K. Yashin, «Hamza» . ◆ Qorovul chol ham boshidan sallasini olmoqchi edi, chuvalib, oyogʻi ostiga tushdi. N. Aminov, «Qahqaha» .

Baqa salla yoki qurbaqa sallasi Isteʼ-mol qilib boʻlmaydigan zaharli zamburugʻ oʻsimligining bir turi. ◆ Qarshidagi boʻgʻoti tushib, oʻrtasi yemirilgan, devoridan baqa salla oʻsib chiqqan xaroba binolar.. A. Qo-diriy, «Oʻtgan kunlar» . Ichagingni (yoki ichak-chavogʻingni) boshingga salla qilib qoʻyaman Doʻq-poʻpisa iborasi. ◆ Esing borida etaging-ni yop, boʻlmasa, ichak-chavogʻingni boshingga salla qilib qoʻyaman. "Yoshlik" . Paytava salla kest. Haftafahm, befarosat. [◆ Xolisxon:] Paytava sallalardan oʻlib boʻldim. Uxlab yotibdi, deng. Hamza, «Paranji sirlari» .

salla II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sal-la

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Maʼraka-marosimlarda tuxumga qorilgan xamirdan salla shaklida oʻrab, yogʻda pishiriladigan milliy pishi-riq; oʻrama.

Antonimlari

САЛЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

salla I
чалма, тюрбан; ◆ salla oʻramoq надевать (наматывать) чалму; ◆ togʻlarning sallasi перен. вечные снега на вершинах гор; ◆ 

• qurbaqa salla(si) (букв. чалма лягушки) гриб поганка; ichagingni (или ichak-chavogʻingni) ◆ boshingga salla qilib qoʻyaman бран. я тебе кишки выпущу.
  

salla II
= oʻrama 2.