samoviy
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-mo-viy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. سَمَاوِيّ — osmonga oid; osmon rangli; ilohiy
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. 1 Osmonga, sa-moga, koinotga oid; kosmik. ◆ Somoviy kemalar. Samoviy sirlar. shsh Bu kitobchada baʼ-zi bir samoviy hodisalar va yulduzlar olami haqida maʼlumoshar berilgan. Gazetadan . ◆ -Samoviy jismlarning ahvoli yaqin orada havo aynib, fsyukat yuz berishidan dalolat berayotir, — dedi u sheriklariga. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .
2 poet. Moviy, havorang, koʻm-koʻk. ◆ Samoviy koʻzlaring sachratib uchqun, Nega ti-kiladi faqat oʻshanda ? A. Oripov,
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САМОВИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Tarjimalari[tahrirlash]
samoviy
Ruscha ru
samoviy
книжн.
1 небесный; ◆ samoviy hodisalar небесные явления;
2 поэт. голубой, небесно-голубой.