sanchilmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

san-chil-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Sanchmoq 1, 2,4 fl. uzd. va majh. n. ◆ Bolalar gulxan atrofida oʻy-nashardi, baʼzilari qor ustida choʻqqayib, baʼzilari shoxlari qorga sanchilib choʻzshib yotgan archa ustiga minib olishgandi. Sh. Xol-mirzayev, „Oʻn sakkizga kirmagan kim bor“ . ◆ Boyning har bir soʻzi Rahim domlaga nayza-dek sanchildi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Dabdurust-dan berilgan bu savol ogʻir yuk boʻlib, yelkasi-dan bosdi, diliga nashtardek sanchildi. Shuxrat, „Shinelli yillar“ .

2 koʻchma Tik borib tutashib ketgandek tuyulmoq, qadalmoq. ◆ Bolaning xayoli shu tob-da quyoshning oltin tigʻlari sanchilib turgan baland gumbazda.. edi. K. Yashin, „Hamza“ .

Antonimlari

САНЧИЛМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sanchilmoq
страд. и возвр. от санчмоќ втыкаться, вонзаться; oʻq daraxtga sanchildi стрела вонзилась в дерево.