sandal

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

san-dal

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

I [a. < hind.+ f.

— kursi, stol] Oʻrta Osiyo, Yaqin Sharq mam-lakatlari va Yaponiyada maʼlum bir joyni isitish uchun moʻljallangan manqal; xo-naning oʻrtasiga yoki chekkaroq yeriga chor-burchak chuqurchaga oʻrnatilgan, ustiga koʻrpa yopilib, atrofiga koʻrpachalar toʻshalgan xontaxtadan iborat boʻlib, ichiga saksovul yoki koʻmir choʻgʻi solinadi; tancha (qish so-vugʻida sandalga oyoq-qoʻlni tiqib isini-lady, ayni paytda ustiga dasturxon yozib, undan stol sifatida foydalaniladi). ◆ Ke-linchak xokandozda choʻgʻ keltirib, sandal chuqurchasiga soldi va ustiga yangi kuroq koʻrpani yopdi. Gazetadan . ◆ Bu uydagi sandal atrofiga shohi va atlas koʻrpachalar toʻ-shalgan, katta-katta parqu yostiqlar qoʻ-yilgan. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Undoq boʻlsa, olib kiringlar, sandalda isin-sin, taom beringlar. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

san-dal

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

II [yun. sandalon < a. + f. J.'sandal.

< sansk.] bot. Nihoyatda xushboʻy, efir mo-yiga boy, doimiy yashil koʻp yillik daraxt (boʻyoq va xushboʻy efir moylari olishda foydalaniladi). ◆ Ancha tuzalib, yoʻlga chiqib ketayotgan Meʼmor, Hojitabib bergan sandal yogʻochidan yasalgan asoga tiralib, xotini bilan birlahza gaplashibqoldi. Mirmuhsin,

Meʼmor. ◆ Xushboʻy sandal daraxtidan ishlangan miz ustida Navoiydan kelgan oltin bogʻichli xat turardi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

san-dal

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

III \yun. sandalion < a. + f.

— kavushning bir turi] Poshnasiz yozgi yengil oyoq kiyimi; sandalet, shippak. ◆ U oyo-gʻiga doim yengil sandal kiyib yuradi. A. Ma-jidiy, „Injiq ziyoratchi“ . ◆ Uyda oyoq kiyimi bir necha par — chuvak, mahsi, sandal, kalish, tuflilar. Gʻ. Gʻulom . -

Antonimlari

САНДАЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sandal I
сандал (низкий квадратный столик, который ставится над углублением в земляном полу с горячими углями и сверху накрывается одеялом; служит для согревания рук и ног зимой и для согревания ног ночью во время сна; сандалом называют также всё сооружение - столик, яму, одеяло); ◆ sandalda oʻtirmoq сесть к сандалу.

sandal II
сандалии.

Turkcha (tr)

sandal

qayiq