sano
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-no
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I [a. — tabrik, salomlashish;
madh, maqtov; minnatdorchilik] din. Xudo-ning, paygʻambarlarning shaʼniga aytilgan maqgov soʻzlar; madhiya, madh, hamd. ◆ Otang bormi, enang bormi elingda? Xudoning sanosi bormi tilingda? "Ravshan" .
2 Umuman, maqtov, madhiya. ◆ Zikri sano tilida, Tillo kamar belida. "Hasanxon" . ◆ Gullar qoʻshigʻi Nargizning mislsiz husnu jamolini, uning yoriga cheksiz sadoqatini sano etmoqda edi. Sh. Rashidov, «Asarlar» .
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-no
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- II a. Lx^ — Sano shaxri
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
bot. sanoyi makka [a. ^*.1 — Sano shahriga
mansub] Asosan tropik va subtropik oʻsim-lik, koʻp yillik oʻt, buta va daraxtlarning umumiy nomi va uning tabobatda surgi dori sifatida qoʻllanadigan bargi. ◆ Sanoning bargi tarkibida ichni yumshatuvchi antra-glikozidlar bor. "OʻzME" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САНО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
sano I
рел. хвала, восхваление, прославление; ◆ xudoning sanosi tilida он прославляет бога; ◆ duo va sanolar восхваления и прославления, вознесение благодарности.
◆ sano II:
sano daraxti бот. александрийское дерево; ◆
- sanoyi Makka мед. александрийский лист.