sano

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-no

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

I [a. — tabrik, salomlashish;

madh, maqtov; minnatdorchilik] din. Xudo-ning, paygʻambarlarning shaʼniga aytilgan maqgov soʻzlar; madhiya, madh, hamd. ◆ Otang bormi, enang bormi elingda? Xudoning sanosi bormi tilingda? "Ravshan" .

2 Umuman, maqtov, madhiya. ◆ Zikri sano tilida, Tillo kamar belida. "Hasanxon" . ◆ Gullar qoʻshigʻi Nargizning mislsiz husnu jamolini, uning yoriga cheksiz sadoqatini sano etmoqda edi. Sh. Rashidov, «Asarlar» .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-no

Etimologiyasi

II a. Lx^ — Sano shaxri

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

bot. sanoyi makka [a. ^*.1 — Sano shahriga

mansub] Asosan tropik va subtropik oʻsim-lik, koʻp yillik oʻt, buta va daraxtlarning umumiy nomi va uning tabobatda surgi dori sifatida qoʻllanadigan bargi. ◆ Sanoning bargi tarkibida ichni yumshatuvchi antra-glikozidlar bor. "OʻzME" .

Antonimlari

САНО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sano I
рел. хвала, восхваление, прославление; ◆ xudoning sanosi tilida он прославляет бога; ◆ duo va sanolar восхваления и прославления, вознесение благодарности.

◆ sano II:
sano daraxti бот. александрийское дерево; ◆ 

• sanoyi Makka мед. александрийский лист.