sarbon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sar-bon

Etimologiyasi

f. oLjU, - tuya boquvchi, tuya haydovchi: boshlab boruvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Karvonboshi; tuyakash. ◆ Sarbon chol bosh chayqaydi, Tuyasini nshtaydi. X. Davron .

2 koʻchma Yoʻlboshchi, rahbar, rahnamo. ◆ Brigadani oldinga boshlashda Rustam sarbon boʻlib qoldi. A. Eshonov, „Sarbon“ . ◆ Agar hayot boʻston esa, bogʻbon muallim, Agar hayot karvon esa, sarbon muallim. Shuhrat, „Sening sev-ging“ .

Antonimlari

САРБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sarbon
1 караванщик, глава каравана;
2 перен. руководитель, глава; ◆ sarbon boʻlmoq возглавлять.