sardara
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sar-da-ra
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — peshtoq; bosh, aso-
siy darvoza] kt. Eng katta, asosiy eshik; darvoza. ◆ Madrasaning sardarasi. m ◆ Mana, yana sardara oldida ikkilanib turarkan, qizning soyasi koʻrinib qolarmikan, degan umid bilan chiroq porlagan tanish derazadan koʻz uzmasdi. J. Abdullaxonov, „Xonadon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САРДАРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.