sarishta
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-rish-ta
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
SARISHTA Bu ravish asli 'yuzaga keltir-' maʼnosini anglatadigan forscha [sereshtan] feʼlining (ПРС,281) seresht oʻtgan zamon asosiga -a qoʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan sifatdoshi shakliga teng boʻlib (ТжРС, 560), 'barcha ishlari tartibli' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 23).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — biror ishni
bilish, xabardorlik; kalavaning uchi: biror masalani hal qilish yoʻli] ayn. saranjom. ◆ Xotinning sarishtasi — odamning fa-rishtasi. Maqol. n ◆ Yorugʻ, kenggina uy sarishta edi. S. Zunnunova, „Goʻdak hidi“ . ◆ Baland imoratlar, keng va sarishta asfalt koʻcha-lar Yigitalining dishatini oʻziga tortar-di. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САРИШТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.