sarxush

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sar-xush

Etimologiyasi

SARXUSH Bu sifat tojik tilida 'bosh' maʼnosini anglatadigan sar oti bilan (ТжРС, 341) 'yaxshi', ' yoqimli' maʼnosini anglatadigan xush sifatidan (ТжРС, 432) tuzilgan boʻlib, 'kayfiyati yaxshi', 'shirakayf' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 26).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. s— shirakayf, kayf qilgan; kayfi chogʻ, xursand; bezovta, joʻsh-qin

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kayfi bor, shirakayf; kayfli. ◆ -Oyoq-larim ham qaltiray boshladi, koʻchada sarxush odamlarday borardim, — dedi Kamoliddin. T. Jalolov, „Oltin qafas“ . ◆ Bir kech ziyofatdan sarxushroq boʻlib qaytdim. Sh. Xolmirzayev, „Ogʻir tosh koʻchsa“ . ◆ Otabek sarxush tovush bilan jiddiygina qilib [mashshoqqa] javob berdi: -Bilsangiz, haydalish kuyini chalin-giz, ajralish kuyini chalingiz! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 koʻchma Biror narsadan kuchli taʼsir-lanib zavkdangan, kayf qilgan; oʻta baxti-yor; masrur. ◆ Men sizni sevaman yalpizlar at-ri, Qushchalarning sarxush sayrogʻi bilan. X. Davron, „Tungi bogʻlar“ . ◆ Boʻsa meni ayladi sarxush, Oʻynab turib sochingning uchin, Yengil tortdim goʻyoki bir qush. Uygʻun .

Antonimlari

САРХУШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sarxush
подвыпивший, хмельной; пьяный; ◆ sarxush qilmoq прям. перен. пьянить, опьянять.