savt
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
savt
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. — ovoz, tovush
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻzbek
mumtoz musiqasida kuyning asosiy qis-midan keyin keladigan soʻnggi qismi. ◆ Suh-batimga koʻzi shahlo, qoshi oʻq-yoy istaram, Boshga parqu, tinglamoqqa savti eshvoy istaram. "Munggum" .
2 Ovoz, tovush, sado. ◆ Sozandayu navozan-dalarning ham savti unga yoqmas, xushroʻy raqqosalar ham oʻyin tushib, uni ovuta ol-mas edilar. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САВТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.