saxovat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-xo-vat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – qoʻli ochiqlik, oliyhimmatlik, saxovatlilik;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Baland himmatlilik, saxiylik. ◆ Kimxobni kiyib olgach, domla Niyoz "saxovatda Hotamtoydan, adolatda Noʻshiravoni odil" dan ortiqroq u janobning haqiga yana yangi duo va sanolar toʻqidi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“
- Saxovat qoʻlini choʻzmoq Himmat qilmoq; yordam qoʻlini uzatmoq. Saxovatning yetti darvozasini ochmoq Himmat bilan ehsonu inʼomlar ulashmoq.
2. koʻchma Tabiiy boylik; moʻl hosil; toʻkinlik, moʻllik. ◆ Dehqon yerni ardoqlasa, yer ham undan saxovatini ayamasligini tajribada koʻrib turibmiz. Gazetadan. ◆ Osmonda oftob saxovat bilan nur sochardi. "Sharq yulduzi".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САХОВАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.