saxtiyon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sax-ti-yon

Etimologiyasi

fors. – oshlangan echki terisi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. ot Echki yoki qoʻy terisini oʻsimlik moylari bilan oshlab tayyorlangan yumshoq charm. ◆ Koʻnchilar qayish, saxtiyon.. tayyorlab, vofurushlarga, ulgurji poyabzal tikadigan kosiblarga chakana sotadilar. N. Safarov, „Koʻrgan-kechirganlarim.“ ◆ Dagʻal saxtiyondan etik kiygan oyoqlarini kerib.. pichan uyumlarini aravaga otardi. S. Anorboyev, „Oqsoy.“

2. sft. koʻchma Saxtiyondan tayyorlangan. ◆ Ilk bor bayram kuni saxtiyon etik kiygan bola kabi chaqnar koʻzlarim. A. Sher, „Qadimgi kuy.“ ◆ Hofiz Koʻykiy qoʻynidan nafis saxtiyon muqovali kitobni olib, Boburga avaylab uzatdi. X. Sultonov, „Bir oqshom ertagi.“

Antonimlari

САХТИЁН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

saxtiyon
сафьян; // сафьяновый; ◆ saxtiyon mahsi сафьяновые ичиги.