sayil

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sa-yil

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — sayr, piyoda

yurish, kezish] 1 etn. Bahorda oʻtkaziladigan katta xalq sayr-tomoshalari, sayr-tomosha. ◆ Ayni bahor kulgan chogʻ edi, Sayil joyi soʻlim bogʻ edi. E. Vohidov .

2 Umuman, katta va tantanali sayr-tomoshalar. ◆ Xalq sayili. Navroʻz sayili. Lola sayili. n ◆ Xalq shoirlari dostonlarni turli yigʻinlar, toʻy va sayillarda ijro etganlar. Gazetadan .

Sayil bogʻ - Xalq sayillari oʻtkaziladigan katta bogʻ, park, sayilgoh.

Qovun sayli - Qovunxoʻrlik va sayr-tomosha maqsadida koʻpchilik boʻlib dalaga — qovun polizga chiqish. Muhiddinni bir tanishi qovun say-liga olib ketdi. S. Zunnunova, Hikoyalar.

3 Sayr-tomosha maqsadida aylanib (ke-zib) yurish; sayohat. ◆ Sayil ham sayil, sar-gardon ham sayil. Maqol . ■■ ◆ [Ziyodilla:] Sarsongarchiligi bormi, shu bahona Tarlon ikkovimiz shaharni sayil qilib kelyapmiz. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ .

Antonimlari

САЙИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sayil
1 этн. праздник весны;
2 саиль, народное гулянье; ◆ sayil bogʻ сад для прогулок, сад для гуляний;
3 массовая (загородная) прогулка;◆ qovun sayil см. qovun.