sayyod
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
say-yod
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. — ovchi, tutuvchi;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. kt. ayn. ovchi. ◆ Togʻlarda irgʻishlab oʻynasin ohu, Ularning poyiga tushmasin sayyod. X. Saloh. ◆ Men boʻlibman ovchi – elda bir sayyod. "Gulixiromon".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САЙЁД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.