sehrlamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sehr-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Sehr-jodu bilan es-hushini olib, oʻz izmiga boʻysundirmoq (ertak va afsonalarda). ◆ Bularning hammasi-ni sehrgar Iblis sehrlab qoʻydi. X. Toʻxtabo-yev, „Shirin qovunlar mamlakati“ .

2 koʻchma Es-hushini olib qoʻymoq, maftun qilmoq, oʻziga tortmoq; rom etmoq. ◆ Oʻynayotgan yigit oʻz sanʼati bilan dav-radagilarni sehrlab koʻygan edi. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ Laʼlining katta tim kora koʻzlari yigitni sehrlab koʻidi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .

Antonimlari

СЕҲРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sehrlamoq
околдовывать, заколдовывать, зачаровывать, завораживать; sehrlab olmoq заворожить, очаровать.