sertakalluf
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ser-ta-kal-luf
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]SERTAKALLUF Bu sifat tojik tilida 'moʻl' maʼnosini ifodadaydigan ser- old qoʻshimchasini (ТжРС, 353) oʻzbek tilida 'hurmat koʻrsatib muomadada boʻlish' maʼnosi bilan ishlatiladigan arabcha takalluf otiga (АРС, 696; OʻTIL, II, 109) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'ortiq darajada mulozamat koʻrsatadigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 41).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]ayn. sermulozamat. ◆ Ser-takalluf odam. Sertakalluf boʻlmoq. sht Choʻqqi soqolli bu odam gʻoyat sertakalluf.. edi. T. Malik, „Iblis devori“ . ◆ Bu muloyim, sertakalluf ayolga roʻpara kelgan har qanaqa toshyurak ham yumshaydi. S. Anorboyev . Oqsoy.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]СЕРТАКАЛЛУФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
sertakalluf
= sermulozamat.