shalviragan
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]shal-vi-ra-gan
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Shalviramoq fl. sfdsh. ◆ Yostiqdoshining iyagini tangʻidi-da, shalvirab qolgan ikki qoʻlini yoniga choʻzib qoʻyib, oyoqlarini bir-biriga jipslashtirdi. M. Osim, „Tilsiz guvoh“ .
2 Ishni yaxshi uddalamaydigan; boʻshashgan, uddasiz. ◆ Men bu shalviragan osiyolikni ishga qabul qilib, oʻz martabamga futur yetkazaymi.. Yo. Xaimov, „M“ . Rahmon, Hayot-mamot.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ШАЛВИРАГАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
shalviragan
1 прич. от shalviramoq;
2 нерасторопный, медлительный; // мямля; растяпа; ◆ shalviragan odam нерасторопный человек; мямля; растяпа.