shalviragan

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shal-vi-ra-gan

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Shalviramoq fl. sfdsh. ◆ Yostiqdoshining iyagini tangʻidi-da, shalvirab qolgan ikki qoʻlini yoniga choʻzib qoʻyib, oyoqlarini bir-biriga jipslashtirdi. M. Osim, „Tilsiz guvoh“ .

2 Ishni yaxshi uddalamaydigan; boʻshashgan, uddasiz. ◆ Men bu shalviragan osiyolikni ishga qabul qilib, oʻz martabamga futur yetkazaymi.. Yo. Xaimov, „M“ . Rahmon, Hayot-mamot.

Antonimlari

ШАЛВИРАГАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shalviragan
1 прич. от shalviramoq;
2 нерасторопный, медлительный; // мямля; растяпа; ◆ shalviragan odam нерасторопный человек; мямля; растяпа.