sharlatan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shar-la-tan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\fr. charlatan — dastlab: sayyor dori sotuvchi; keyin: firibgar < ital. ciallare — quruq ran sotmoq ] s. t. Al-dam-qaldamga nihoyatda usta; aldamchi, tov-lamachi, firibgar. ◆ Ammo u [Zikir\ sharlatan savdo inspektorini qoʻlga olib, aktlar-ni yoʻq qilib ulguribdi. Sh. Gʻulomov, „Yorqin ufqlar“ . ◆ Men u odamni sizdan yaxshiroq bila-man, yuz soʻmlikning qirgʻogʻini koʻrmasa, ovozi xasta boʻladigan sharlatanlardan. S. Mahka-mov, „Shogird“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШАРЛАТАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.