shavq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shavq

Etimologiyasi

a. jjjb - his-tuygʻu, ehtiros; kuchli orzu, havas, istak

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 kt. Kuchli ha-vas, intilish; qiziqish, ishtiyoq. Bu ◆ gʻazal-da.. yosh yigitning hissi, shavqi, nashʼasi yangradi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Bu til-adabiyot muallimi taʼlim va tarbiya ishini sevar, yuragida tobora kuchaygan bir shavq bilan maktabda ishlar edi. Oybek, „Nur qidirib“ .

2 Shunday intilish, qiziqish tufayli yuzaga kelgan koʻtarinki ruhiy holat; zavq. ◆ Shavqqa toʻlib kuylamoq. m ◆ [Guli:] Gʻazal-kim, soʻzlagay ishqdin, safodin. Gʻazaldin bu kabi shavq olmagan kim? Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy. ◆ Garmonii ham shavqidan be-ixtiyor oʻrtaga tushib, oʻyin ayni doli-guli-ga kelganda, maydon gumburlab ketdi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .

Antonimlari

ШАВҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shavq
1 интерес, увлечение; пристрастие, страсть; охота; ◆ muzikaga boʻlgan shavq пристрастие к музыке; ◆ shavq bilan с увлечением; с большой охотой; ◆ shavq bilan ishlamoq работать сувлечением;
2 удовольствие, наслаждение; восторг; ◆ shavqqa toʻlgan восторженный.