sheʼriyat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sheʼ-ri-yat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. — nazm, poeziya
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Sheʼriy asarlar majmui; poeziya; sheʼr yozish sanʼati. ◆ Navoiy yashagan davr sheʼriya-ti. tt Kuylandi el tilagi baxshi sozida, Sheʼriyatning eng dilkash, eng tannozida. Uygʻun . Hamza boʻldi menga har qachon Sheʼ-riyatda yaqin ustozim. X. Saloh.
2 koʻchma Oʻziga maftun qiladigan, oliy his-tuygʻu uygʻotadigan narsa; oʻta goʻzallik, nafosat. Otabek va Kumush ishqlarida sa-mimiyat, yana toʻgʻrisi, sheriyat bor edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. ◆ Qora dengiz, ham sheʼriyating, Ham jangovar koʻrinishing bor. Uygʻun . ◆ Bahorlar haqida kuylamoq oson, Yoz-ning sheʼriyatin topa bil, shoir. M. Shayx-zoda .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШЕЪРИЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
sheʼriyat
1 поэзия;
2 поэтичность.