shef
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shef
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\fr. chef — boshliq, rahbar; kor-xona boshligʻi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 s. t. Boshliq, rahbar (boʻy-sunuvchi, tobe kishilarga nisbatan). ◆ Shef bilan ishlab ham udda qilolmayotirsizmi ? A . Qahhor, Sarob. ◆ Shefning figʻoni falakda.. Rasuljon, kim ustimizdan nazoratchi qilib qoʻygan? J. Abdullaxonov, „Xonadon“ . ◆ Siz bu yerda shef ekansiz, bilmabman.. N. Qobil, „Unu-tilgan sohillar“ .
2 Biror muassasani, korxona va sh.k. ni otaliqqa olgan tashkilot.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШЕФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.