shifolamoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

shi-fo-la-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

kam qoʻll. Kasallikdan xalos qilmoq, davolamoq. Tabib — ◆ tabib emaye, boshidan oʻtgan — tabib, deganlari singari, men ham mayda-chuyda kasallarni shifolab turaman. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Maksim aka ana shunday choqlarda, ayniq-sa, betoqat bolalarning sinigʻini ushlab, chiqigʻini solayotganda, ularni ovuntirib, koʻnglini topib shifolardi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ШИФОЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]