shifolamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shi-fo-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kam qoʻll. Kasallikdan xalos qilmoq, davolamoq. Tabib — ◆ tabib emaye, boshidan oʻtgan — tabib, deganlari singari, men ham mayda-chuyda kasallarni shifolab turaman. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Maksim aka ana shunday choqlarda, ayniq-sa, betoqat bolalarning sinigʻini ushlab, chiqigʻini solayotganda, ularni ovuntirib, koʻnglini topib shifolardi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШИФОЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
shifolamoq
излечивать, исцелять.