shilq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shilq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

maw- s. Biror narsa urilganda yoki yopiq idishdagi suyuqlik chayqalganda hosil boʻladigan ohista tovushni bildiradi.

Shilq tushmoq s. t. Osongina ishonmoq, taslim boʻlmoq, koʻnmoq. ◆ Toʻla Salimaning dagʻdagʻasini esladi-yu, Samadning gapiga shilq tushdi-qoldi. M. Ismoiliy, „Bizning roman“ . Shilq etib 1) shilq etgan tovush chiqarib. ◆ Bu yerda boʻlsa, qosh qoraymasdan, eshigining ichidan shilq etib zanjir soladi. H. Gʻulom, „Mashʼal; 2) hushini, madorini yoʻqotib; holdan ketib“ . ◆ Muharram Elmurodning qoʻliga shilq etib tushdi. Shuhrat, „Shinelli yil-lar“ . ◆ Oʻn besh qadamlar chamasi yugurgach, toʻ-satdan taqqa toʻxtadi, soʻng shilq etib yi-qildi. "Yoshlik" . ◆ Munisxonning issiq qoʻllari sovib, shilq etib choyshab ustiga tushdi. Oʻ. Umarbekov, „Yoz yomgʻiri“ .

Antonimlari

ШИЛҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shilq
звукоподражание хлопающему звуку; ◆ shilq etib tushirmoq хлопнуть; стукнуть; ◆ 

• shilq etib yiqilmoq или ◆  shilq etib tushmoq упасть (свалиться) в изнеможении, свалиться с ног (о больном); ◆ shilq tushmoq или ◆  shilqqa tushmoq поверить обмануться; заглотнуть приманку с крючком (о человеке).