shirali

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shi-ra-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Tarkibida shirasi bor, shirasi koʻp; shirador. ◆ Shirali uzum. Shirali ozuqa. yash Polizlardagi shirali qovunlar kechki kuz sovugʻida yorilib ketib, "meni yenglar", deb termilib turibdi. J. Sharipov, „Xorazm“ . ◆ Butazorning oʻrtasi yalanglik. U yerda juda shirali oʻtlar oʻsadi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

2 Shira yuqli, shira tekkan. ◆ Shirali, yuvuqsiz qoʻllarini ikki tomonga yoyib, xush-lamayroq, mehmonga yelkasini tutdi kelin. A. Muxtor, „Kumush tola“ .

3 koʻchma Mazmunli, maʼnodor; sermaz-mun. ◆ Shirali gap.

4 koʻchma Xush yoqadigan, yoqimli; jarang-dor (ovoz, kuy va sh.k. haqida). ◆ -U\Elmurod\ baʼzan oʻzi ruscha oʻqiganlarini gapirib berar, lekin bu, oʻqib berganday shirali va maʼnodor boʻlmas edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Bu qoʻshiq shunchalar yoqimli, shirali ediki, temirchi yigitning yuragida allaqanday bir hisni uygʻotib yubordi. S. Ahmad, „Hukm“ .

Antonimlari

ШИРАЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Turkcha: sulu, tatlı

Ruscha _ru

shirali
1 содержащий сок; сочный; сладкий; ◆ shirali yemxashaklar сочные корма; ◆ shirali boʻyoqlar медовые краски;
2 перен. содержательный;
3 приятный, звонкий, сочный; ◆ shirali ovoz сочный голос.