shodmon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shod-mon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
fors. – shod, xursand, baxtiyor;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. kt. ayn. shod. ◆ Gʻurbatda gʻarib shodmon boʻlmas emish. Alisher Navoiy. ◆ Ming shukurkim, kelding bugun sihat-salomat, shodmon, Aylay Nihoniy jon fido, qurbona boʻldim sogʻinib. Hamza. ◆ E qoʻzim, jigarbandim, shodmon etib kelding, Koʻkka yetkurib boshim, osmon etib kelding. Habibiy.
2. Shodmon (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШОДМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.