shoir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sho-ir

Etimologiyasi

a. شَاعِر - sheʼr toʻquvchi, yozuv-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Sheʼriy asarlar yozadigan kishi. ◆ Ulug shoir. Demokrat shoir. Xalq shoiri. j ◆ Biz-ga adiblar, shoirlar, haqiqiy kurashchilar lozim. Oybek, „Nur qidirib“ .

2 Baxshi yoki oqinlar ismiga hurmat yuzasidan qoʻshib aytiladigan soʻz. ◆ Fozil shoir. Islom shoir Nazar oʻgʻli.

3 s. t. Gapdon, soʻzamol, hozirjavob odam haqida. ◆ Bu yigit juda shoir ekan.

Antonimlari

ШОИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

shoir

• Afrikaanscha: digter
• Ozarbayjoncha: şair
• Kxmercha: កំណាព្យ (kamnap)
• Norvegcha (bokmål): poet
• Portugalcha: poeta
• Niderlandcha: dichter

Ruscha _ru

shoir
поэт; ◆ demokrat shoir поэт-демократ; ◆ noʻnoq shoir стихоплёт;
2 шаир (почётное звание народного сказителя);
3 разг. речистый, красноречивый человек.