shoirlik

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sho-ir-lik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Shoir ishi, kasbi; sheʼr

yozish. ◆ Mirzajon — koʻnglida shoirlik dardi bilan tugʻilgan bola, hozirdanoq shunday sherlar yoza boshladiki, oʻqiganingizda, koʻ-zingizga beixtiyor yosh keladi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Yoʻq, men taqdirimdan emasman xafa. Shoirlik unvoni baxtimdan tuhfa. M. Shayxzoda .

2 s. t. Gapga chechanlik, soʻzamollik. ◆ He, Ergashvoy aka-yey, juda hazilkash yigitsiz-da, Toʻgʻri gapni hazika olib, shoirlik qila-siz. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ -Ne balo ovsin, shoirlik qilyapsizmi? — dedi Qumrixon bogʻ eshigiga tamba qoʻyaturib. Oydin, „Oltin uzukka olmos koʻz“ .

Antonimlari

ШОИРЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shoirlik
1 занятие поэта, поэтическое творчество; ◆ shoirlik isteʼdodi творческий дар, поэтический талант;
2 разг. красноречие, красноречивость; краснобайство.