shoyon

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sho-yon

Etimologiyasi

f. jjLLi — arzirli, munosib, loyiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Sazovor, arziydigan, arzigun-day. ◆ Manzur boʻlgan goʻzal atlas singari Sanʼa-ting shoyondir el qissasida. M. Boboyev .

Shoyoni tahsin Tahsinga sazovor, loyiq. ◆ Boyvachchaning "Oʻylab ish koʻrish lozim", degan gaplari shoyoni tahsindir. K. Yashin, „Hamza“ .

Antonimlari

ШОЁН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shoyon
книжн. достойный; ◆ shoyoni diqqat достойный внимания; заметный.