shuʼba

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shuʼ-ba

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — soha, tarmoq: sho-

xobcha; boʻlim, filial] 1 esk. Biror tashki-lot yoki muassasaning alohida bir qismi, boʻlim; idora. ◆ 1919 yildan boshlab Toshkent musulmon xotin-qizlar shuʼbasiga rais boʻ-lib ishladim. 3. Yusupova, „Olovli yillar“ . ◆ Shahar maorif shuʼbasining vakili shu qoʻra-ni kelib koʻrib, maktab uchun juda mos, deb ketibdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Yer shuʼbasidan traktorni hozirdan soʻrab qoʻyish kerak. H. Shame . Dushman.

2 mus. Shashmaqom tarkibiga kiruvchi olti maqomdagi har bir boʻlimning nomi.

Antonimlari

ШУЪБА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shuʼba
1 уст. отдел; подотдел;
2 муз. название отделов в каждом из шести макомов в системе «Шашмаком» (см. maqom I 2, shashmaqom).