shuaro
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shu-a-ro
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. شُعَرَاء — "shoir" s. koʻpl.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. kt. Shoirlar. ◆ Men bir ojiz fuqarongiz-man.. ahli shuaro ila fuzalo qavmiga koʻr-satgan inoyatlaringiz tahsinga sazovordir. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Shuaroga saxovatning yetti darvozasini ochishlariga aminman. Oybek, „Navoiy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШУАРО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.