shukuh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shu-kuh

Etimologiyasi

SHUKUH Bu ot ПРСda [shokuh] shaklida (315), ТжРСda shukoʻh shaklida (462) keltirilgan; oʻzbek tiliga tojik tilidagi shakli oʻ tovushini u tovushiga admashtirib olingan; 'ulugʻvorlik', 'tantanabozlik' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 431).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — ulugʻ(vor)lik, dab-dabalilik, tantanavorlik; shavkat, savlat] kt. Tantana; ulugʻvorlik; salobat. ◆ Har bir joyda bayram shukuhi. n ◆ Mohira pazanda, chaqqon, saranjomli, rejali kelin edi. Uning qutlugʻ qadami bilan Isoq ota vaqtidagi oilasining eski shukuhi qaytib kelganday boʻldi. M. Osim, „Tilsiz guvoh“ . ◆ Oʻttiz ikki bahor oʻtdi gulga koʻmib oʻlkani, Har birida ming bahorning shukuhi bor, husni bor. Uygʻun . Koʻz ilgʻamas ufq ham.. dala-qir ham bugun [.Latofatning] nazarida tamoman oʻzga shu-kuh, oʻzgacha bir nafosat kashf etgandek edi. S. Karomatov, Hijron.

Antonimlari

ШУКУҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shukuh
книжн. великолепие, блеск, пышность, величие, величественность; ◆ shukuh bilan с великолепием, пышностью; величаво, помпезно; ◆ 

• uning burungi shukuhi yoʻq в нём нет уже прежней прыти.