shukur
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shu-kur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. - "shukr" s. ning koʻpl.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 und. s. Mamnunlik, qanoat hissini bildiradi. ◆ Shunga ham shukur. -Sogʻligingiz qalay? -Shukur, yaxshi! yash Bor ekanmiz, ming marta shukur.. deya ona yoydi dasturxon. H. Poʻlat .
- Shukur qilmoq Mamnun va qanoatda boʻlmoq. [Hojiona:] ◆ Qizim.. Hojionaday taqvodor, mehribon, badavlat xotinga ke-lin boʻlish har qanday qizning baxtiga uchra-maydi. Shukur qil, bolam! Hamza, „Boy ila xizmatchi“ . ◆ Bunday odam har qanday sharoitda ham shukur qilib yashaydi. F. Musajonov, „Himmat“ .
2 Shukur (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШУКУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.