shumgʻiya
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]shum-gʻi-ya
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 bot. Boshqa ekinlar ildi-zidan oziqlanadigan tekinxoʻr yovvoyi oʻt. ◆ Doʻstim, nafsni oʻz holiga qoʻyaversang, xuddi shumgʻiyaga oʻxshab, tezoʻsib ketar ekan. "Mushtum" . ◆ Tuxuming qurigur shumgʻiya qovun-tar-vuzning zavoli! N. Safarov, „Navroʻz“ . .
2 koʻchma Oʻz manfaatini koʻzlab, oʻzgalar hisobiga yashovchi shaxs; zararkunanda. ◆ Yoʻ-limizdagi gʻovlarni ham ildiz olishiga im-kon bermay, oʻz oʻrnida yulib tashlaylik! Shundagina dilimiz koʻzlagan porloq manzil-ga shumgʻiyalarsiz yetib boramiz. Gazetadan .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ШУМҒИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.