shumgʻiya
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shum-gʻi-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 bot. Boshqa ekinlar ildi-zidan oziqlanadigan tekinxoʻr yovvoyi oʻt. ◆ Doʻstim, nafsni oʻz holiga qoʻyaversang, xuddi shumgʻiyaga oʻxshab, tezoʻsib ketar ekan. "Mushtum" . ◆ Tuxuming qurigur shumgʻiya qovun-tar-vuzning zavoli! N. Safarov, „Navroʻz“ . .
2 koʻchma Oʻz manfaatini koʻzlab, oʻzgalar hisobiga yashovchi shaxs; zararkunanda. ◆ Yoʻ-limizdagi gʻovlarni ham ildiz olishiga im-kon bermay, oʻz oʻrnida yulib tashlaylik! Shundagina dilimiz koʻzlagan porloq manzil-ga shumgʻiyalarsiz yetib boramiz. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШУМҒИЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.