shuurli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shu-ur-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 kt. Maʼlum tushunchani oʻzi-da mujassamlashtirgan; ongli. ◆ Haqiqatan ham Zebo shuurli, joʻshqin yurakli boʻlib yetishdi. R. Xalilova, „Ushalgan orzu“ . ◆ Eng irodali, maqsadi aniq kiililar.. nurli, shuurli jahon barpo etdilar. Zulfiya, „Choʻq-qilar“ .

2 huq. Aqli raso, esli (oʻz qilmishlari uchun qonun oldida javob bera oladigan).

Antonimlari

ШУУРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shuurli
1 книжн. сознательный;
2 юр. вменяемый.