shuursiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shu-ur-siz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. 1 Ongsiz holda, gʻayri-shuuriy. ◆ Yigit tafakkurdan tamom aj-ralib, otga shuursiz moʻltirab turar, toʻ-riq esa yer tepinar edi. A. Hasanov, „Chiroq-lar“ . ◆ Navoiy indamasdan orqaga qaytdi. Boshqa xonaga kirib, qogʻoz va qalam oldi-da, shuursiz ravishda farmon yoza boshladi. Oybek, „Navoiy“ .

2 huq. Akdsan ozgan, ruhiy kasal (qil-gan qilmishi uchun javobgarlikka tortil-maydigan).

Antonimlari

ШУУРСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shuursiz
1 книжн. бессознательно;
2 юр. невменяемый.