shuvoq

Oʻzbekcha (uz)

shuvoq I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shu-voq

Etimologiyasi

SHUVOQ q suvoq SHUNDAY q. shu SHUNCHA q. shu
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Mayda oqish bargli, oʻziga xos hidli koʻp yillik yovvoyi oʻsimlik. ◆ Qatortoldan tushib, keng choʻlga chiqish bi-lanoq onda-sonda shuvoq koʻkargan qattiq va toshloq yerlar bosib oʻtilardi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Saksovulzorlar, siyrak oʻs-gan choʻl shuvoqlari.. ortda qoldi. "Yoshlik" . ◆ Yerda — adirlarda yashillik unib chiqayotir: maysalar, shuvoqlar, qoʻzigullar.. Sh. Xol-mirzayev, „Saylanma“ .

shuvoq II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shu-voq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Suvoq. Malohat muzi-kaga mahliyo boʻlib turgan kezda, yer yana tebrandi. Sinchlar qarsillab ketdi, shu-voqlar duv toʻkildi, hovlini chang qopladi. I. Rahim, Tinimsiz shahar. ◆ Hatto tom-(ni) shuvoq qildirganda ham, bormadim. S. Ahmad, „Sud“ .

Antonimlari

ШУВОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shuvoq I
бот. полынь.

shuvoq II
обл. = suvoq.