silovsin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
si-lov-sin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
zool. Mushuksimonlar oi-lasiga mansub, oyoqlari uzun, tumshugʻi choʻ-ziq, koʻzi juda oʻtkir yirtqich hayvon. ◆ Togʻda silovsinni ham, qoplonni ham koʻrdik. Sh. Xol-mirzayev, „Ogʻir tosh koʻchsa“ . ◆ Hozir ham oyogʻida-gi silovsin terisidan tikilgan yengil va chidamli choriqqa, sargʻish kombinezon shim va kostyumi ustidan kiyib olgan nimcha poʻs-tiniga, yelkasiga osib olgan safar xaltasi-ga qaragan kishi uni alpinistdan ajrati-shi qiyin. A. Koʻchimov, „Halqa“ .
2 Shu hayvonning terisi, moʻynasi. ◆ Bek boʻlib.. silovsin toʻn, zarli kamar boylading. "Xushkeldi" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СИЛОВСИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.