silsila

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sil-si-la

Etimologiyasi

arab. – zanjir; qator, saf; tizim;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. kt. Maʼlum tartibda ketma-ket tuzilgan narsalar. ◆ Togʻlar silsilasi. ◆ Derazalardan qorga koʻmilgan daraxtlar, tomlar, dala va uzoqda togʻ silsilasi koʻrinadi. Uygʻun, „Hurriyat.“ ◆ Bu — Koʻhisiyoh. Uning ostida yalangʻoch qoʻngʻir qoyalar silsilasi.. Mirmuhsin, „Meʼmor.“

2. koʻchma Birin-ketin sodir boʻluvchi hodisalar tizmasi, zanjiri. ◆ Hayot silsilasida Oltin halqa degudek, Odamlar, yosh onani Qutlab qoʻyingiz bu choq. A. Isroilov, „Biz — dunyo odamlari.“ ◆ Uning barcha romanlari, eng avvalo, tarixiy-sotsiologik yoʻsindagi tadqiqotlar silsilasidir. "OʻTA".

3. Sulola; shajara. ◆ Bagʻriga qon shimgan bu qadim tuproq Koʻp koʻrgan avlodlar silsilasini. A.Isroilov, „Biz — dunyo odamlari.“

Antonimlari

СИЛСИЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

silsila
уст. книжн.
1 цепь; вереница; ◆ togʻlar silsilasi горная цепь;
2 династия; родословная;
3 мат. уст. прогрессия.